Ο χιονοδρομικός Απρίλης είναι συνδεδεμένος -για εμένα τουλάχιστον και όχι μόνο- με το Χ.Κ. Παρνασσού.
Ένα χιονοδρομικό «HotSpot» για όλους τους χιονοδρόμους της Ελλάδας, που με την παρατεταμένη λειτουργία του προσφέρει χιονοδρομικά, ανοιξιάτικα χαμόγελα.
Τα σύννεφα που είχαν κατσικωθεί πάνω στο βουνό από το πρωί (ενώ σε όλη τη διαδρομή είχαμε ηλιοφάνεια), το αρκετό κρύο για την εποχή και το ΠΟΛΥ χιόνι που έχει το βουνό δε θύμιζαν και τόσο Άνοιξη.
Πάρα τους φόβους μας ότι η μέρα θα μπορούσε να βγει "χωνάκι" τελικά η υπομονή & η καλή παρέα τη δικαίωσαν.
Η πρώτη κατεβασιά στα Κελλάρια ήταν περισσότερο τυφλόμυγα παρά ski. Με συνοπτικές διαδικασίες κινήσαμε για Φτερόλακα μεριά. Εκεί τα πράγματα ήταν σαφώς καλύτερα. Από τα πρώτα λεπτά συναντήσαμε φίλους και δεν άργησε να δημιουργηθεί το χιονοδρομικό παρεάκι της ημέρας. Βασικά... όλη η Φτερόλακα ένα μεγάλο παρεάκι ήταν. Ειδικά το πρώτο 2ωρο.
Κάποιες κατεβασιές έγιναν για να γίνουν, με μικρή ορατότητα. Κάποιες άλλες, που δείξαμε υπομονή έγιναν σε τρύπες με πολύ καλή ορατότητα. Μαγικό το να ξεπροβάλει μπροστά σου από το απόλυτο λευκό του "δε βλέπω τα ski μου", ένας φωταγωγημένος, χιονισμένος, απέραστος παράδεισος.
Για αυτό το λόγο δεν έβγαλα και πολλές φωτογραφίες.
Είχαμε πάει για ski άλλωστε και ευτυχώς κάναμε αξιοπρεπέστατο!
 |
| Κάτι τέτοια ανοίγματα και τρύπες περιμέναμε.... |
 |
| Ανασυγκρότηση της ομάδας, μετά το τέλος μιας υπέροχης κατεβασιάς, με ορατότητα, στα παρασαχάρια... |
 |
| Το χιονάκι ήταν γκαζιάρικο και όταν η ορατότητα το επέτρεπε έβγαιναν γούστα |
 |
| Δυναμικές στροφές από τον Κωστή... |
 |
| ... και έναν Γρηγόρη να τον κυνηγά |
 |
| Παραλίγο και από τη πολύ αγάπη τους... θα αγκαλιάζονταν... 😝 |
 |
| Από τα μισά της Καλλιόπης, κοιτάζοντας προς τη βάση της "6"... πριν τη κρύψει το σύννεφο |
 |
| Το παρεάκι της ημέρας. Κώστας, Ανδρέας, Ορέστης, Κωστής & Γρηγόρης. Παίδες, σας ευχαριστώ για τη παρέα σας. |
Στις 2 παρά πήραμε το δρόμο προς τα Κελλάρια. Το χιονοδρομικό, δυστυχώς, έκλεινε στις 2.
Όχι ότι και αν έκλεινε στις 6 θα χορταίναμε...
Τα απάτητα του Οδυσσέα ήταν ευχάριστη έκπληξη.
Προλάβαμε και μερικές αγχωμένες κατεβασίες στα εκτός του Ηρακλή & του Βάκχου.
Αλλά σαν την Φτερού δεν ήταν...
Ευχάριστο θέαμα να βλέπεις τα Κελλάρια, τέτοια εποχή, με τόσους αθλητές -κυρίως παιδιά, από Συλλόγους απ' όλη την Ελλάδα- και αρκετούς τουρίστες χιονοδρόμους.
Παράλληλα και τόσο διαφορετικό, το όλο σκηνικό, με αυτό της Φτερόλακας.
 |
| Κοιτάζοντας τα Κελλάρια, λίγο μετά το κλείσιμο του χιονοδρομικού στις 14:00 |
 |
| Φουλ χίονι, που περισσότερο θυμίζει αρχές Μάρτη, παρά 20 Απρίλη. Τα σύννεφα εξακολουθούσαν να πηγαινοέρχονται πάνω από τα 2100μ. υψόμετρο, χαρίζοντας μας και κάποιες λίγες νιφάδες! Και για να γκρινιάξω λίγο... τα Κελλάρια εξακολουθούν να είναι άσχημα με όλο αυτό το δάσος από σίδερα |
 |
| Ακολουθώντας τον Κώστα για την τελευταία κατεβασιά της ημέρας, προς το parking |
 |
| Θα ήταν η απολαυστικότερη κατεβασιά της ημέρας... αν είχε γίνει κανά 2ώρο νωρίτερα. Δυστυχώς το χιόνι είχε παραμαλακώσει από τα 1800μ. υψόμετρο και κάτω. Σίγουρα, όμως, ήταν μια ωραία διαδρομή που δεν είχα ξανακάνει. Next time! |
Μέχρι τις 5 του Μάη που κλείνει το Χ.Κ. Παρνασσού φέτος, έχει πολλά να μας δώσει ακόμα.
Άντε, μπας και κάνουμε και τίποτα ανοιξιάτικα, πριν πιάσουμε τις φώκιες.
Υ.Γ.: Βρε κ. χειρηστά της "6" τί σεκλέτια βαριά σε κυνηγούν και ακούς Μπικάκι 12 το μεσημέρι; 😋
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου