2/01/2019 Χ.Κ. Καλαβρύτων






Το πρώτο μου ski για την σαιζόν συνέπεσε με την -ουσιαστική- έναρξη του Χ.Κ. Καλαβρύτων. Μπορεί να μην είδαμε τη χιονοκάλυψη που περιμέναμε, μιας και ο αέρας είχε "δείρει" όλο το βουνό και το ύψος της χιονοκάλυψης σε αυτό ήταν ανομοιόμορφη. Το ski μας, όμως, το κάναμε και με το παραπάνω.

Δύσκολα χιόνια και αρκετές παγίδες στο εκτός με αρκετό πάγο σε πολλά σημεία, αλλά και με κάποια κομμάτια όνειρο στο βουνό, σε σημεία που ο αέρας είχε στουμπώσει χιόνι και αυτό δεν είχε παγώσει.

Πολλοί οι φίλοι στο βουνό και πολλά χαμόγελα... που αρκετά από αυτά πάγωσαν με τη δίδυμη χιονοστιβάδα στη Νεραϊδόραχη. Ευτυχώς, χωρίς να εμπλέκεται σε αυτές κάποιος χιονοδρόμος. Ίσως να πάρουμε και το μάθημά μας, ειδικά όλοι όσοι ασπάζονται την άποψη ότι "δεν έχουμε χιονοστιβάδες στα ελληνικά χιονοδρομικά μας". Έχουμε και γίνονται μπροστά στα μάτια μας. Ας είμαστε όλοι λίγο παραπάνω υποψιασμένοι για αυτές.


Ανεβαίνοντας με το διπλό συρόμενο «Άρτεμις»... Νταξ, ο εικονιζόμενος χιονοδρόμος είναι παρτάκιας και το πήρε πριβέ :P

Από την επιστροφή της άγκυρας, κοιτώντας Β-ΒΑ

Μαγικό σκηνικό στα γνωστά λημέρια του Αυγού. Ωραίο το χιονάκι στα δέντρα και στο Περίπτερο

Αερόμπικ... στο πηγαιμό για τη Νεραϊδόραχη

Η θέα από τα ψηλά της Νεραϊδόραχης


Από τη Νεραϊδόραχη κοιτόντας προς το Αυγό



Άλλη μια υπογραφή στη χιονισμένη ζωγραφιά της Νεραϊδόραχης

Είδος χιονοδρόμου στο Χελμό, Χελμπέντιος Πουδράκιους ο Αροάνιος. Αν τον απαντήσετε σε καμιά πλαγιά, μη τολμήσετε να του "φάτε" τις πούδρες... ΔΑΓΚΑΝΕΙ

Από τη Νεραϊδόραχη κοιτώντας προς το διάσελο μεταξύ Αυγού & Νεραϊδόραχης. Διακρίνεται η πίστα «Νεφέλη» και το εγκαταλελειμμένο -για άλλη μια χρονιά- ορειβατικό καταφύγιο Χελμού


Η μία -και μεγαλύτερη- από τις 2 χιονοστιβάδες στη πλαγιά της Νεραϊδόραχης, πάνω από το Snowpark, που έπεσαν αυτή την ημέρα, το μεσημέρι, ταυτόχρονα και χωρίς να τις φορτίσει -ευτυχώς- κάποιος χιονοδρόμος

Όχι τόσο μεγάλη χιονοστιβάδα, όσο κάποιες άλλες που έχουμε δει κατά καιρούς στο Χελμό, αλλά άκρως επικίνδυνη αν αναλογιστούμε ότι η πλαγιά είχε πολλά γυμνά βράχια. 

Η διπλανή χιονοστιβάδα, δεξιά και πάνω από τα χαρακτηριστικά μοναχικά έλατα της πλαγιάς. Μικρότερη, αλλά και αυτή επικίνδυνη. Καμιά 30αριά μέτρα πιο δεξιά κάναμε «πάρτι» στο ωραίο χιονάκι που είχε η πλαγιά... και χωρίς να υποψιαζόμασταν ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο, εκείνη την ημέρα, σε αυτό το σημείο.



Από τη Βαθειά Λάκκα κοιτώντας προς τη Νεραϊδόραχη.

Υ.Γ.: Κώστα & Μιχάλη ευχαριστώ για την παρέα.

1 σχόλιο: