Φωτορομάντζο 04/03/2015 Χ.Κ. Καλαβρύτων


Μια ωραία λιακαδάτη Τετάρτη,
με τα πάντα όλα να λειτουργούν στο χιονοδρομικό,
καλές θερμοκρασίες και ωραίο πιστιάρικο χιόνι.
Βγήκε άλλο ένα ωραίο ski μες τη σαιζόν

Ανεβαίνοντας με το συρόμενο της Δάφνης... αγκαλιά με την κόρη μου!

Από τη Βαθειά Λάκκα, κοιτάζοντας προς Νεραϊδόραχη. Μπροστά μας το τελευταίο κομμάτι της πίστας «Νεφέλη»

Και από το ίδιο σημείο, κοιτάζοντας προς την πίστα «Αντιγόνη»

Το Prinoth Everest groomάρει το πάρκο

Ατέλειωτες ξάπλες στη πλατεία της Βαθειάς Λάκκας

Η αφετηρία του εναέριου lift της Στύγας. Αυτοί που περίμεναν να επιβιβαστούν στο καρεκλάκι, στο σωστό σημείο, μετά από λίγο έγιναν τα θύματα συμβάντος. Ένας ανυπόμονος snbάς ( με το κόκκινο μπουφάν στα πασαλάκια της αφετηρίας, έκατσε στο καρεκλάκι που πέρναγε από μπροστά του και μετά από λίγο γκρέμισε τους άλλους 2 που περίμεναν να επιβιβαστούν, Αποτέλεσμα... η κοπελιά να χτυπήσει στο κεφάλι της, αφού το καρεκλάκι πέρασε από πάνω της.

Το παλικάρι που προκάλεσε το ατύχημα, ζήταγε και τα ρέστα από τους χειριστές του αναβατήρα!!! Μέχρι να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα & να ηρεμήσουν τα πνεύματα, ο αναβατήρας έμεινε σταματημένος για ~5λεπτά.


Το Snowpark του χιονοδρομικού

Η Μαίρη και ο Πάνος στο καρεκλάκι της Στύγας

Στο rail του πάρκου

Ένα από τα πολλά tricks που βγήκαν στο πάρκο. Το επίπεδο έχει ομολογουμένως ανέβει



Ο Γιάννης, με το snowbike του, αγναντεύοντας τη Νεραϊδόραχη. Από τους δυνατούς στο χώρο της ορεινής ποδηλασίας. Τα snowbikes στο χιονοδρομικό αυξάνονται κάθε χρόνο.

Ο οικίσκος των πιστέρς, δεξιά από τον διάδρομο της άγκυρας. Στα όνειρα χειμερινής νυκτός μου... αυτό είναι το καλυβάκι μου!

Το λοφάκι της Θέτιδος και πίσω, στο βάθος, η Νεραϊδόραχη. Απίστευτη μέρα, με καλές θετικές θερμοκρασίες κοντά στο 0, με λιακάδα και κάποια κούμουλα για να πλαισιώνουν το όμορφο σκηνικό.

Από το διάδρομο της άγκυρας, κοιτάζοντας προς Ξερόκαμπο

Ανεβαίνοντας με την άγκυρα.
... και προς τα πίσω, στη Βαθειά Λάκκα

Ανεβαίνοντας με την άγκυρα, κοιτώντας προς Νεραϊδόραχη

Τα κουμουλάκια που πέρναγαν ομόρφαιναν τη θέα μας

Η πίστα «Αντιγόνη»

Η Νεραϊδόραχη, μετά από καιρό, κατάλευκη

Όσο πέρναγε η ώρα, τα σύννεφα άρχισαν να πυκνώνουν


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου